From Cowgirl to Beachbabe

Zaterdag 1 augustus alweer! Vandaag stonden er twee ritten op de planning, ik kreeg Hazel weer, Laura had Dolly. Op de eerste rit waren er nogal bijdehandjes bij die graag hun eigen plan trokken (wat eindigde in paniek bij de onervaren ruiters, wiens paarden ook meegingen in de waanzin) en die ook helemaal niet naar aanwijzingen wilden luisteren. Ik schepte er dan ook nogal genoegen in ze in een prima rengalopje voorbij te denderen toen ze hun paard niet meer aan de praat kregen. Heerlijk. De tweede rit werden wij aangewezen als begeleiders. "Pak een paard mee en doe het maar" was de boodschap. Deze mensen waren ook wel erg gezellig en de rit was heel erg leuk. Ik
Voelde me helaas niet echt heel goed door de grote temperatuurschommelingen en het eten, dus was blij dat we in de Pub konden slapen die nacht. Ik had daar na eindelijk weer een maaltijd met groenten namelijk een elektrische deken en was daar heel erg blij mee. Ik FaceTimede met het thuisfront en we gingen lekker op tijd slapen.
Zondag tijd voor de laatste rit en 's middags dan de reis naar Byron bay! We moesten echter de week nog afrekenen en juist vandaag deden alle ATM's het niet, en iets overschrijven gaat niet zo lekker zonder bereik (het is in Australië blijkbaar niet normaal dat je een TANcode opgestuurd krijgt want ze keek me aan alsof ik gek was toen ik zei dat ik niks kon overschrijven zonder telefoon, dus dat bevorderde de sfeer ook niet zo). We moesten de paarden nog even losrijden voor de 31 kids zouden komen, ik kreeg Andy, een nogal grote hengst met een eigen wil. Hij kan behoorlijk lekker stuiteren en prima hard rennen, niet echt eigenschappen die je zoekt als je een groep van 31 kinderen moet begeleiden. Ook Laura was niet zo blij, haar paard bleek niet echt goed aangesingeld en na de eerste en beste bocht gleed ze met zadel en al naar beneden. Het duurde natuurlijk ook weer een uur voor al die kinderen een paard hadden (wij stressen want we zouden natuurlijk met die mensen meerijden) en uiteindelijk konden we dan gaan. Mijn paard was niet echt een perfect begeleidingspaard zoals je misschien kan raden. In de buurt komen was niet echt een optie, maar gelukkig vond het jongetje dat ik vasthad omdat hij zenuwachtig was het helemaal niet erg dat we af en toe perongeluk een versnelling hoger gingen (oeps). Na de rit stonden ze al te wachten op ons en deed de ATM in de pub het weer. Geld gehaald, snel doei gezegd tegen John en Nat (die duizend andere dingen ook aan het doen waren dus dat was wel jammer) en in de luxe landrover op naar Byron Bay. De rijkunsten van onze beste man waren weer eens niet om over naar huis te schrijven. De auto bleek net nieuw en de samenwerking met de snelheid en de stuurbekrachtiging waren niet echt optimaal. Ook stopten we ergens in een dorpje waar er zoveel vleermuizen overvlogen dat de lucht er zwart van zag en Belinda echt volledig in paniek raakte (wat stiekem best grappig was aangezien die beesten hoog in de lucht vlogen) en waren we stiekem wel blij toen we er na een rit van bijna 6 uur waren. De temperatuur was meteen een stuk aangenamer dan in Bingara, dus we zochten naar een hostel (het werd Backpackers Holiday Village, helemaal fantastisch voor $25 per nacht!), trokken onze zomerjurkjes uit de backpacks en gingen een cocktail drinken en tapas eten in het centrum. Heerlijk begin.
Maandag zijn we 's morgens gaan kijken voor een telefoon voor lau (want de camera doet het helemaal niet meer) en een oplader voor mij(aangezien ik mijn lichtgevende volledig heb gesloopt 's nachts nadat er voor de duizendste keer in mijn scherm stond dat de kabel niet bij m'n telefoon past, stomme apple) en ontbeten we uitgebreid met yoghurtjes en pannenkoeken in een supercute restaurantje. 'S middags lagen we heerlijk op het strand en kochten we kaartjes en souvenirtjes. Een heerlijk dagje uitrusten (en bruin worden yess) met sushi als goeie afsluiter! Naast ons hostel zit een sushirestaurant met zo'n lopende band. Daar pak je dan af wat je lekker vindt en je betaalt per bordje, heel leuk concept. Het plaatsje is ook echt heel leuk trouwens, echt zo'n surfersplaatsje. Overal palmbomen, surfcursussen en hippies te vinden. Het sfeertje is erg leuk en de mensen heel vriendelijk. Helaas was het niet echt een goed moment om te zwemmen aangezien er grote witte vrienden gesignaleerd werden. Met zo'n signalement krijg je m'n grote geen niet eens de zee in dus ik heb lekker vanaf een afstandje de golven bekeken. Ook prima.