Mask-skills and Jellyfish

Tijd voor het echte werk! 08:00 afgesproken bij het klaslokaal voor de laatste theorie en de examens. Het examen mochten we maken op de ligbedjes in het zonnetje; doe mij dat altijd maar! Beiden (en Alice en Eva, onze duikmaatjes, ook) scoorden we uiteraard goed genoeg om door te mogen voor de open water duiken; en zo geschiedde. Uitrusting inpakken, en met iets teveel mensen de longtail in. Dit kleine bootje bracht ons naar de grote boot, waar de luchtflessen al klaar stonden en de bemanning (tevens de bewoners van deze boot) ons op stonden te wachten. Na een korte briefing en een rustig vaartochtje kwamen we aan bij de eerste duiksite; Twins
We waren vrij zenuwachtig allemaal, vooral omdat we wisten dat we onze maskers ook op 12m diepte vol moesten laten lopen met water, om te oefenen wat je doet in zo'n situatie. Dit gold voor alle skills die we in het zwembad hebben geoefend, dus dat was even spannend. Na het aantrekken van het dieplood wegende pak en de buddy checks (BWRAF, nooit vergeten) konden we het water in. Nog een korte oppervlakte-briefing en langzaam de diepte in; ons vasthoudend aan een touw; onze referentie. Het klaren van de oren was in het begin even lastig en ging niet bij iedereen even snel, maar na een minuut of tien zaten we allen op de bodem voor het oefenen van de skills. Barry (ja we weten zijn naam eindelijk!) was erg geduldig, en uiteindelijk lukte het iedereen alles te laten zien. Op naar het leuke werk! We zwommen over het enorme koraalrif, zagen een heleboel vissen en een grote aal. De tijd vloog en voor we het wisten waren we 40 minuten onderweg, en was het tijd voor de safety stop en de weg terug omhoog. Eenmaal op het oppervlakte deden we een gear-replacement training, en konden we via de trap de boot weer op. Duik 1 was een feit! Op de boot tijd voor water, fruit en koekjes en 20 minuutjes later mochten we opnieuw het water in; dit keer bij White Rock. Uiteraard met een andere tank, dus we moesten opnieuw de uitrusting af- en opbouwen. Zelfde procedure, en dit keer ging het afdalen een stuk soepeler. Weer oefenden we wat skills, en keken we onze ogen uit naar alles wat er te zien was, en hielden elkaar dit keer ook goed in de gaten. Na 36 minuten ging de "diver below" vlag uit en was het de bedoeling dat we met twee mensen op 1 tank naar boven gingen. Je simuleert daarmee dat 1 iemand geen lucht meer heeft; en je deelt als het ware dan. Juul en ik gingen soepeltjes als we zijn omhoog, en vol adrenaline kwamen we weer op de boot. De rest van de dag was het behoorlijk tijd om te chillen, want zo'n trip is best vermoeiend. 'S avonds hadden we pizza en gingen we vroeg terug. Lekker beetje muziek luisteren, lezen en relaxen, en ondertussen hopen dat we alle muggen gekilld hadden. Viel tegen.
Woensdag 28 december alweer! Vandaag was het om 07:00 verzamelen voor de laatste twee duiken. We zouden oorspronkelijk naar shark island gaan, maar helaas stond daar een sterke stroming. Gelukkig was het weer goed, en eenmaal op de longtail had ik er weer megaveel zin in. De eerste duikstop die dag was Green Rock, en we daalden daar af tot 18 meter. Het water was erg onrustig, en mijn evenwichtsorgaan daardoor ook. Kon niet wachten om in het water te springen, want zodra je daar bent is dat gevoel verdwenen. Laatste "moeilijke skill" en meteen degene waar iedereen bang voor was; het volledig afzetten en weer opzetten van je masker onder water. Nadat iedereen dat had gedaan (beetje moeite, maar hé, wel gedaan) juichten we allemaal door onze regulators heen. Echt een soort overwinningsgevoel, heel grappig. De duik verder was prachtig, megaveel vissen en koraal gezien, ondanks dat het zicht slechter was dan de dag ervoor. Toen we aan boord klommen voor de briefing voor de laatste duik vond ik het eigenlijk heel jammer dat we daarna klaar waren. Voor deze duik gingen we oefenen met een kompas. Boven op de boot moesten we alvast wat draaien en zoeken en eenmaal in het water zouden we 10m noordelijk en 10m zuidelijk moeten laten zien. Makkie! En het leuke was; de fotograaf ging mee op deze duik! Vol adrenaline gingen we weer naar beneden, en tikte ik de 18,2 meter aan. We zagen een grote barracuda, een red snapper en trigger-fish. Eenmaal terug op de oppervlakte moesten we nog 1 skill laten zien; de CESA (controlled emergency swimming ascent) wat inhoudt dat je naar de oppervlakte zwemt zonder dat je lucht hebt. We moesten dit laten zien vanaf 5 meter diepte, en eigenlijk was het niet echt heel moeilijk. Je kan toch langer met 1 adem dan ik had verwacht! Terwijl we dit 1 voor 1 moesten doen waren er een heleboel kwallen die zich op onze oppervlakte verzameld hadden, en we werden dan ook continu geprikt. Ze zijn ongevaarlijk en echt pijn doet het niet, maar het was wel een irritant gevoel. Barry zei later dat nooit iemand stond te trappelen om de CESA te oefenen, maar wij wisten niet hoe snel we het gedaan moesten hebben, we wilden gewoon dat water uit! Terug op de boot braken we de uitrusting weer af, en chillden we nog even op het zonnedek. Juul, Alice, Eva en ik baalden alle vier best wel dat het al voorbij was. Terug thuis lagen we bij het zwembad en konden we de foto's bekijken en de logboeken ophalen. Einde van een fantastische cursus! We pakten onze tassen opnieuw in en gingen het dorpje in voor een welverdiende massage. De massage duurde een uur, en het was echt heerlijk, lekker ontspannen terwijl je naar de zee kon kijken (en luisteren!). Aan het eind van de middag dronken we nog een drankje met Barry en de rest van de groep. Het was supergezellig, en we vonden het allen jammer dat de tijd zo snel was gegaan. Met Eva aten we heerlijke sushi in het dorp, en daarna was het tijd voor de final checks voor het vertrek van de dag erop. Op naar Krabi!