Dankjewel prachtig Namibië

Afsluitende blogs vind ik toch altijd een beetje minder leuk. Inmiddels alweer twee dagen aan het werk, de kleren zijn gewassen en de souvenirtjes staan uitgestald in huis. Maar hier is dan toch de samenvatting van de laatste dag en de terugreis! Weer onwijs bedankt voor al jullie leuke berichtjes over de blogs, heb er weer erg van genoten. Altijd leuk als mensen meeleven en misschien ook wel inspiratie opdoen voor hun eigen reisplannen!

De laatste ochtend in Windhoek besloten we onszelf te trakteren op een hotelontbijtje, en schoven aan bij het buffet. Pannenkoekjes, vers fruit, warme broodjes, heerlijk! We waren wat later opgestaan, want we hadden toch geen haast op onze laatste dag. Voor de laatste keer de tent opruimen, de spullen inpakken en nog een paar uurtjes bij het zwembad liggen voor we de auto moesten inleveren. Gelukkig scheen het zonnetje volop, nog even de batterij opladen voor het Nederlandse weer.

Het was nog 40km rijden naar het autoverhuurbedrijf, maar we moesten voor 1 uur de auto inleveren om geen toeslag voor buiten kantoortijden te betalen. Half 1 reden we het terrein op, moest er nog getankt worden met een medewerker en werd de auto gecheckt. Op die ene lekke band na was alles in orde, en gezien we ons eigen risico hadden afgekocht dachten we dat dat het dan zou zijn. Bleken we nog ruim 30 euro administratiekosten voor die band te moeten betalen.. Lekker dan.
Maar goed, we werden netjes naar het vliegveld gebracht, onze incheckbalie stond al op het scherm, dus wij zijn braaf in de rij gaan staan. Na ruim een half uur waren we aan de beurt, snauwde het meisje achter de balie dat KLM incheck nog niet was begonnen en we nog 40 minuten moesten wachten.. Hadden ze wel even mogen communiceren. Een half uur later werden we door twee bijzonder onvriendelijke dames gedwongen om uit de rij te gaan (samen met nog ongeveer 30 andere mensen) omdat ze de rijen opnieuw gingen indelen (met dezelfde paaltjes met andere lintjes, heel efficient natuurlijk). En toen die paaltjes stonden konden we ineens wel ingecheckt worden, door hetzelfde meisje, aan dezelfde balie waar we eerst voor stonden te wachten. Ach, het was gelukt en we konden door naar de security.

Dat ging dan weer vrij soepel, in rap tempo gingen alle tassen door de scanner en kwamen we aan in de vertrekhal. Vertrekhalletje, eigenlijk, 4 gates in 1 ruimte met een paar winkeltjes. Gelukkig ook een restaurantje waar we een heerlijke lunch hadden en genoten van onze laatste Namibische biertjes. Om de tijd te doden keken we in de winkeltjes, kochten we eindelijk een nieuwe fles drank voor ons drankenkabinet en lazen we een boekje in de gate. Het boarden zou een uur voor vertrek beginnen, maar plots besloten ze dat iedereen voor ze het vliegtuig in gingen, nog één keer al hun handbagage moest uitpakken en laten zien. Je weet maar nooit wat ze in het vertrekhalletje aan hun bagage hadden toegevoegd natuurlijk (haha). Gelukkig vertrokken we alsnog op tijd, vlogen we in twee uurtjes naar Luanda (met een lekkere maaltijd!) en na onze tankstop waarbij we wederom in het vliegtuig moesten blijven, vlogen we door naar Amsterdam. Door de heftige turbulentie (de cola vloog letterlijk tegen het plafond een paar rijen voor ons, haha) kwam er van slapen weinig terecht. Wel keek ik een paar leuke films en eigenlijk ging de tijd hartstikke snel. Voor we het wisten hadden we ons ontbijt en gingen ze daarna aan de daling beginnen. Terug op Nederlandse bodem!

Het was niet druk bij de douane en de tassen kwamen vrij snel, dus een half uur na de landing zaten we in de auto bij Dennis zijn vader, die zo lief was om ons op te halen. Het was een prachtige reis, in een prachtig land en met onze rugzak vol herinneringen zijn we weer veilig thuisgekomen. We komen zeker terug! Tot de volgende reis!

Liefs,
Elana en Dennis