Cape Byron and Surfers Paradise
Door: Elana
Blijf op de hoogte en volg Elana
06 Augustus 2015 | Australië, Surfers Paradise
Dinsdagochtend ontbeten we bij een schattig surfersrestaurantje en gingen de kledingwinkels langs. Lau kocht een tuinbroek (dat zegt ze iedere vijf minuten want ze is er enorm blij mee) en ik een superschattige jumpsuit met rode pepertjes erop. Het doet me eigenlijk best wel denken aan Contis Plage, waar ik vroeger altijd heen ging met mijn moeder in Frankrijk. Daar hadden ze ook veel surfwinkels en kleine restaurantjes. 'S middags wilden we wel wat meer van de omgeving zien en leenden we fietsen bij ons hostel. We reden naar cape Byron, voor een rondwandeling van ongeveer anderhalf uur langs een aantal uitkijkpunten. De uitkijkpunten hadden een thema; dolfijnen, schildpadden of walvissen. Schildpadden hebben we helaas niet gezien, maar de andere twee wel! Ik had nog nooit een walvis gezien dus dat vond ik best bijzonder. We beklommen de rotsen voor het mooiste uitzicht en liepen helemaal naar boven, naar de vuurtoren. 'S avonds aten we en dronken we cocktails bij een Italiaans restaurantje, en we maakten het niet te laat omdat we de volgende ochtend een mountainbike tour zouden doen en moesten uitchecken.
De ochtend begon niet echt soepel. Onze kamergenoten besloten om 6 uur een inpakparty te houden en vonden het daarbij nodig te zingen, te schreeuwen en de deur dicht te gooien. Nadeel van een hostel dan weer. Om 9 uur werden we opgehaald voor de Rainforest Mountainbike Tour, die begon bij de Minyon Falls (MINIONS JAA) en ongeveer 25 km was. Het was gaaf zo door de dichte bossen te fietsen, ik heb maar niet teveel om me heen gekeken omdat er nogal wat fijne spinnetjes wonen, en eigenlijk vond ik het best wel zwaar. We gingen vrij steile heuvels op en af en het is toch wel iets anders dan die halve marathon die ik in mei gelopen heb, dat bleek maar weer. De lunchplek was prachtig, midden in het regenwoud lag een klein watervalletje met een aantal stenen, vol in de zon, en daar hebben we onze broodjes gegeten en met de tour guide gekletst (we waren maar met z'n tweeën dus lekker rustig), die vooral heel veel wist te vertellen over de dieren in het woud en een bijzonder verhaal vertelde over mensen die overleden omdat er een snoepautomaat boven op ze was gevallen. Daarna gingen we een wel erg steile heuvel op (ik kwam nog geen 100 meter) maar lau fietste hem heel stoer helemaal naar boven, terwijl ik er als buiten adem zijnd slakje achteraan kwam wandelen. Gelukkig was het daarna tijd voor de 13K downhill, supergaaf. Ik weet niet helemaal hoe cool het eruit zag maar ik voelde me heel stoer over de heuveltjes springend met m'n fiets. De rest van de dag hebben we vooral op de bus gewacht en niet teveel gezeten want die fietszadels leken wel bakstenen. 'S avonds om half 9 vertrok de bus naar surfers paradise, onze verblijfplek voor de komende 4 dagen. Eenmaal aangekomen werden we opgehaald met een busje van het hostel, Surfers Paradise Backpackers resort (die een sauna, zwembad en een badkamer in de kamer heeft, voor maar 17€ per nacht!) en ben ik meteen in slaap gevallen.
Donderdagochtend was het tijd om dan eindelijk een nieuwe telefoon voor lau te kopen, want die wilde ook wel weer eens foto's maken. Het lopen naar Pacific Fair, zoals het enorme winkelgebied heet kostte ons meer dan een halfuur, maar het was het echt enorm waard. Als ik veel geld en een extra koffer (+iemand die hem voor me zou dragen) zou hebben gehad was ik daar flink losgegaan. Met een nieuwe telefoon en een boek voor bij het zwembad zijn we ook maar meteen aan het zwembad gaan liggen, want er moet nou wel aan die tintjes gewerkt worden! Morgen willen we graag naar Dreamworld, het pretpark, en de goedkoopste deal was er eentje samen met een soort canal Cruise en onbeperkt toegang tot Skypoint, het hoogste punt in Gold Coast. Daar zijn we dus meteen maar heengegaan en hebben heerlijk gegeten, met uitzicht over de hele stad. Als afsluiter van dit verhaal nog een paar grappige feitjes die me de afgelopen weken zijn opgevallen :
- Ze begroeten hier met; hi, how are you? En wanneer je dan terugvraagt hoe het gaat zijn ze erg blij verbaasd.
- alle restaurants hebben een superkleine kaart, dus soms is het best lastig zoeken naar iets wat passend is.
- ze snappen het principe "bijpinnen" niet. Gewoon echt niet.
- in Byron liep bijna iedereen op blote voeten de hele dag.
- ze schenken overal kraanwater, zonder dat je daarom vraagt. Heel chill (al smaakt het wel een beetje naar chloor)
- De stoplichten maken een soort Star Wars geluidje als ze op groen springen
- Ze doen alles met de auto. Zelfs de supermarkt die 300 meter verderop is wordt met de auto bezocht.
- De verhouding tussen prijzen is vrij bijzonder. Een relatief luxe backpackers hostel kost rond de €20 per nacht, terwijl een toegangskaartje voor een pretpark tot €70 kan oplopen, net als een walvistocht of een mountainbiketour.
- Ze hebben bijna nergens verwarming. Wel bijna in alle kamers ventilatoren.
De ochtend begon niet echt soepel. Onze kamergenoten besloten om 6 uur een inpakparty te houden en vonden het daarbij nodig te zingen, te schreeuwen en de deur dicht te gooien. Nadeel van een hostel dan weer. Om 9 uur werden we opgehaald voor de Rainforest Mountainbike Tour, die begon bij de Minyon Falls (MINIONS JAA) en ongeveer 25 km was. Het was gaaf zo door de dichte bossen te fietsen, ik heb maar niet teveel om me heen gekeken omdat er nogal wat fijne spinnetjes wonen, en eigenlijk vond ik het best wel zwaar. We gingen vrij steile heuvels op en af en het is toch wel iets anders dan die halve marathon die ik in mei gelopen heb, dat bleek maar weer. De lunchplek was prachtig, midden in het regenwoud lag een klein watervalletje met een aantal stenen, vol in de zon, en daar hebben we onze broodjes gegeten en met de tour guide gekletst (we waren maar met z'n tweeën dus lekker rustig), die vooral heel veel wist te vertellen over de dieren in het woud en een bijzonder verhaal vertelde over mensen die overleden omdat er een snoepautomaat boven op ze was gevallen. Daarna gingen we een wel erg steile heuvel op (ik kwam nog geen 100 meter) maar lau fietste hem heel stoer helemaal naar boven, terwijl ik er als buiten adem zijnd slakje achteraan kwam wandelen. Gelukkig was het daarna tijd voor de 13K downhill, supergaaf. Ik weet niet helemaal hoe cool het eruit zag maar ik voelde me heel stoer over de heuveltjes springend met m'n fiets. De rest van de dag hebben we vooral op de bus gewacht en niet teveel gezeten want die fietszadels leken wel bakstenen. 'S avonds om half 9 vertrok de bus naar surfers paradise, onze verblijfplek voor de komende 4 dagen. Eenmaal aangekomen werden we opgehaald met een busje van het hostel, Surfers Paradise Backpackers resort (die een sauna, zwembad en een badkamer in de kamer heeft, voor maar 17€ per nacht!) en ben ik meteen in slaap gevallen.
Donderdagochtend was het tijd om dan eindelijk een nieuwe telefoon voor lau te kopen, want die wilde ook wel weer eens foto's maken. Het lopen naar Pacific Fair, zoals het enorme winkelgebied heet kostte ons meer dan een halfuur, maar het was het echt enorm waard. Als ik veel geld en een extra koffer (+iemand die hem voor me zou dragen) zou hebben gehad was ik daar flink losgegaan. Met een nieuwe telefoon en een boek voor bij het zwembad zijn we ook maar meteen aan het zwembad gaan liggen, want er moet nou wel aan die tintjes gewerkt worden! Morgen willen we graag naar Dreamworld, het pretpark, en de goedkoopste deal was er eentje samen met een soort canal Cruise en onbeperkt toegang tot Skypoint, het hoogste punt in Gold Coast. Daar zijn we dus meteen maar heengegaan en hebben heerlijk gegeten, met uitzicht over de hele stad. Als afsluiter van dit verhaal nog een paar grappige feitjes die me de afgelopen weken zijn opgevallen :
- Ze begroeten hier met; hi, how are you? En wanneer je dan terugvraagt hoe het gaat zijn ze erg blij verbaasd.
- alle restaurants hebben een superkleine kaart, dus soms is het best lastig zoeken naar iets wat passend is.
- ze snappen het principe "bijpinnen" niet. Gewoon echt niet.
- in Byron liep bijna iedereen op blote voeten de hele dag.
- ze schenken overal kraanwater, zonder dat je daarom vraagt. Heel chill (al smaakt het wel een beetje naar chloor)
- De stoplichten maken een soort Star Wars geluidje als ze op groen springen
- Ze doen alles met de auto. Zelfs de supermarkt die 300 meter verderop is wordt met de auto bezocht.
- De verhouding tussen prijzen is vrij bijzonder. Een relatief luxe backpackers hostel kost rond de €20 per nacht, terwijl een toegangskaartje voor een pretpark tot €70 kan oplopen, net als een walvistocht of een mountainbiketour.
- Ze hebben bijna nergens verwarming. Wel bijna in alle kamers ventilatoren.
-
06 Augustus 2015 - 14:38
Dennis:
Gekke Aussies hoor! Jullie doen echt veel coole dingen, is vast een topvakantie. T begint bij mij door je enthousiaste verhalen wel steeds meer te kriebelen om ook zo'n mooie reis te gaan maken :-) Nog even sparen dan maar...
XXX -
07 Augustus 2015 - 09:07
Peter B.:
Wat een belevenissen weer. Her programma van jullie zit tjokvol. Maar ik kan me zogoed voorstellen, dat jullie zoveel willen doen en zien.
Dat observationdeck lijkt me ook wel wat. Hierna reizen jullie via Brizzie naar Rainbow Beach om vervolgens naar Fraser Island te gaan.
Daar ben ik nog nooit geweest, maar dat schijnt heel erg bijzonder te zijn. Ben benieuwd naar jullie verblijf daar. Heerlijk, nog 3 weken voor de boeg, net op de helft, ben jaloers.
Wacht 't volgende verslag met ongeduld af. Enne..........die foto's hè????????
Geniet er van. -
07 Augustus 2015 - 09:55
KArin:
Ik dacht dat die aussies allemaal " hi made, how is your day" zeiden... Althans dat doen die hier wonen wel. Wil je nog wel terug naar huis? Zoooveel te doen, je hebt nog zooooveel te doen.. Xmam -
09 Augustus 2015 - 11:19
Raymond:
Eindelijk heb ik je belevenissen kunnen lezen na 3 weken zonder wifi. Je schrijft weer lekker vlot en verbeeldend. Erg leuk allemaal! Zo te lezen verloopt het niet altijd overal even soepeltjes, maar dat maakt het avontuur alleen maar groter. En jullie zijn pas op de helft, dus er zal nog veel moois volgen. Veel plezier en geniet ervan! Liefs van ons allemaal xxx -
16 Augustus 2015 - 21:16
Julia:
nou nou dan heeft ook eindelijk je zussie je verhaaltjes kunnen lezen ivm met de krekkie wifi in Turkije.. Wat ontzettend tof allemaal het klinkt zo leuk. Kan niet wachten een keertje met jou samen ook zo op pad te gaan.. Vooral het pretpark gedeelte!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
