Rainy days and picking shells

Om 08:00 vertrok de bus vanaf Myella naar Arlie beach. We wisten dat het een lange dag zou worden, aangezien de dag alleen uit rijden en lunchen zou bestaan. Onderweg zagen we veel roofvogels, heel cool! Het was best bewolkt, goeie dag om te reizen dus! Eenmaal aangekomen bleken ze Laura vergeten te zijn, dus werd ze in een andere kamer gestopt. Echt helemaal niet netjes, zo vriendelijk zijn ze hier dus niet. Toen de eerste persoon ging douchen klonk het letterlijk alsof ze aan de andere kant van de muur een huis aan het afbreken waren. Nadat we hadden geïnformeerd of dit normaal was kregen we te horen dat we de kraan te ruw open draaiden. Het lag dus allemaal aan ons. Diner hadden we in het restaurant bij het hostel, was prima, niet bijzonder. We hadden gezien dat er een Jelly-Wrestling competitie zou zijn, dus besloten we (om 21:00 al) naar die bar te gaan. Daar aangekomen bleek al snel dat dat festijn pas om 23:30 zou beginnen, dus gingen we beerpongen voor gratis shotjes (ik heel braaf aan de cola met m'n antibiotica) en de muziek was wel oke. Rond 11 hadden we het wel gezien, nadat er nogal vreemde types de hele tijd op ons af kwamen en we zaterdag alweer om 07:00 in de bus moesten zitten. Prima avondje, wel jammer dat de dagen zo erg snel gaan..
De volgende ochtend was het bewolkt, somber begin van de whitsundays eiland-Tour. Het ontbijt stond nog niet klaar toen we aankwamen en aangezien we de boot moesten halen onstond er al snel een discussie binnen het team van het hostel wie dat op z'n geweten had. In plaats van dat ze het even gingen doen moest er natuurlijk eerst een goeie discussie plaatsvinden, heel prettig. Eenmaal op de boot begon het te regenen, en niet zo'n beetje ook. Tegen de tijd dat we bij Hamilton Island aankwamen kwam het met bakken uit de hemel, en ons plan om een buggy te huren en daarmee over het eiland te rijden lieten we dan ook snel varen en zijn lekker een kopje koffie gaan drinken in een luxe hotel. In datzelfde hotel zou de lunch plaatsvinden, dus verder dan wat winkeltjes kijken en hopen dat het droog zou worden kwamen we niet. Na de lunch was het wel redelijk gestopt met regenen, en we vervolgden onze reis naar Whitehaven Beach, een fantastisch mooi wit zandstrand. Helaas begon het onderweg weer te regenen, terwijl de boot ons pas na 2 uur op het eiland op zou komen halen. Op dat stukje eiland is verder niks, dus alle spullen werden langzaam nat van de regen en iedereen kreeg het koud. Wij zijn gewoon gaan zwemmen, de watertemperatuur was heerlijk en zo bleven we tenminste nog een beetje warm. We speelden volleybal, cricket en een of ander vaag overgooi spel waar één van de Engelsen mee kwam en gelukkig kwam de boot eerder terug dan de twee uur voorbij waren. Het was ten strengste verboden zand mee te nemen van het eiland, dus alles moest worden afgespoeld en afgeklopt, wat natuurlijk weer 3 baarden moest duren. Gelukkig was we een vers fruit en muffin buffet op de boot, en konden we even slapen. Om half 7 waren we terug op Arlie Beach, iedereen wilde natuurlijk douchen en daarna zijn we lekker met mijn kamer (en Laura want die waren ze dus vergeten waardoor ze op een andere kamer moest) uit eten gegaan. Na het eten besloten Rachel en ik meteen naar bed te gaan, zij zou gaan skydiven de volgende dag en ik moest vroeg op voor de kayaktour, en al na 5 minuten sloot de rest ook aan. Het volgende probleem diende zich al snel aan (heel bijzonder deze hostelketen, zoveel kamers en dan nog echt niks onder controle hebben) want onze sleutels (keycards) werkten niet meer. Er zijn drie mensen in onze groep die een nacht gingen zeilen en tegelijkertijd met hun hebben ze iedereen maar uitgechecked. Heel handig.. Ook deed merendeel van de stopcontacten het niet meer, waardoor we een enorme constructie moesten bouwen waarmee iedereen z'n apparaten kon opladen. We speelden nog een spelletje "guess the sentence" waarbij we moesten raden wat iemand in een andere taal zei (naar aanleiding van een discussie die ik had gevoerd met een Nederlandse medewerker van dit hostel over de mankementen aan onze kamer) en daarna zijn we maar gewoon gaan slapen.
De volgende ochtend stonden Laura, Lisa, Erik en ik vroeg op voor onze zee-kajak-tour. We werden opgehaald door een nogal krakkemikkig busje en eenmaal aangekomen werden we verrast met het feit dat we met z'n tweeën moesten. Daarbovenop kwam dat we een "skirt" aan moesten (een wetsuit achtige rok die je over de randen van het gat waar je in zit moest trekken zodat je het niet koud zou krijgen ) in 30 graden en natuurlijk kregen we een zwemvest. Het kajakken was moeilijker dan verwacht, en tegen de stroming in ook best wel zwaar! Helaas zagen we onderweg geen schildpadden, waar we stiekem wel een beetje op gehoopt hadden. Na ongeveer een uur peddelen (ik was het stuur achterin, maar ik vergat iedere keer welk pedaal voor welke kant was) kwamen we aan op een eiland met heel veel koraal en schelpen op het strand. Meteen gefascineerd gingen Laura en ik op zoek naar mooie souvenirs (helaas is het meenemen van koraal echt heel erg verboden) tot we iedereen al klaar zagen staan in hun stingersuits (zwarte pakken waar alleen je gezicht onbedekt was tegen eventuele kwallenbeten) voor het snorkelen. Gewapend met flippers, een snorkel en een goPro bekeek ik het rif. Het was echt heel cool! Overal visjes, we zagen zeeduivels en natuurlijk een heleboel koraal! Niet zo kleurrijk als op de meeste foto's maar dat komt ook omdat dit rif niet zo levend meer is als bijvoorbeeld het Great Barrier Reef. Gelukkig gaan we dat ook nog bekijken! Op de terugweg voelde ik al blaren op m'n duimen en de grote golven hielpen ook niet echt mee. Was blij toen we na ruim een uur weer aan de kant stonden haha. Na de lunch doken we het stadje in, boekten onze GBreef snorkeltour en besloten al snel naar het strand te gaan. Natuurlijk net toen we aankwamen (en gelukkig tegen Hannah aanliepen ) ging de zon weg, maar we zijn dapper nog twee uur blijven liggen, het bleef 29 graden gelukkig. 'S avonds hadden we diner met de groep, waarna we met "ons" groepje een ijsje gingen halen en nog even over het strand wandelden. Bizar dat het al bijna voorbij is...