Adembenemende canyon en paardjes op de camping

Een nieuwe morgen brak aan in Namibië! Het viel ons mee met de kou, het voelde wel een beetje fris in de tent 's nachts, maar in die slaapzak merkte je daar weinig van! Na een fijne nacht aten we rustig ons ontbijtje, en klapten we de tent weer in voor onze trip naar Fish River Canyon en het Ai Ais hotspring resort. Ik ging nog even plassen voor we weggingen en kwam toen een supergrote baviaan tegen! Is hier nogal een plaag geloof ik, ze eten alle etensresten uit prullenbakken op. Ik had gelezen dat ze dus niet zo goed weten hoe het kan dat die beesten hier nog in grote getalen leven, maar aan het aantal in ons kamp te zien hebben ze het reuze naar hun zin! Over de camping trouwens, het ziet er prima uit van de buitenkant, de plekken zijn ruim en alle faciliteiten zijn er ook wel, maar er is een aantal dingen die we toch een beetje merkwaardig vinden. Het eerste is dat ze spreken over een "big swimming pool" ter grootte van een gemiddelde jacuzzi en het tweede is dat er geen licht is in het toilet- en douchegebouw, en ze dat proberen op te lossen met twee bureaulampen in het gangpad, waarbij ze denk ik even vergeten waren dat je dan alsnog in het donker staat te douchen. Gelukkig hebben wij een breed aanbod aan lampen meegenomen en kunnen we er wel om lachen.
Goed, terug naar de trip naar Fish River Canyon dus! De tweede grootste canyon ter wereld, de lengte is niet eens volledig vastgesteld (ergens tussen de 90 en 160km lang, ruwe schattig dus haha). Van tevoren hadden we bedacht dat we er graag wilden hiken, maar we kwamen er al snel achter dat dat niet meer mogelijk is vanwege ongelukken in het verleden. Je kunt (begeleid) een 5 dagen hike doen, of je kunt met de auto naar het uitkijkpunt rijden vanaf onze camping. Dat laatste hebben wij gedaan, en gelukkig kon je wel een stuk langs de canyon lopen en verschillende plekken bekijken. Echt adembenemend mooi daar zeg! We hebben een tijdje gezeten en foto's gemaakt voor we terugkeerden naar de camping. Na een korte stop reden we 60km zuidwaarts naar Ai Ais resort, om de hotspring te bekijken. De route erheen was echt prachtig! Dwars door de bergen, uitzicht op de canyon en eigenlijk een heel divers landschap. We zagen zelfs een Oryx onderweg! De Hotspring zelf  bleek een beetje tegen te vallen (er valt ook niet zoveel te zien aan water van 65 graden, maar goed) maar het resort waar die hotspring aan vast zat was echt prachtig! Een indoor spa complex met warme (en koude) baden (oké niet zo luxe als in Nederland maar wel lekker om even tot rust te komen) en een gigantisch buitenzwembad waar we lekker gezwommen en gezond hebben. Beter dan die postzegel op onze eigen camping! We konden daar ook tanken, wat hard nodig was (er zitten 2 tanks van 70L in onze auto, maar er wordt aangeraden om altijd minimaal 1 volle tank te hebben, in dit geval moesten we bijna 75l bijtanken) en de mensen waren erg vriendelijk. Op de terugweg genoten we weer van de mooie route, nog meer Oryxen (ik vind dat zulke mooie dieren!) en voor we het wisten waren we terug op de camping. Met een missie, want we wilden graag "braaien"! Eerst een drankje, chipjes en een spelletje, want borreltijd is altijd een goed idee. Daarna hout in de braai (een soort stenen bak met een los rooster erop) en uitvogelen hoe we die het beste aankregen met de wind. Grote takjes, kleine takjes, allemaal ander droog spul van de grond, uiteindelijk brandde er een lekker vuurtje! We roosterden vlees, maïskolven en aardappels (die laatste waren wat minder geslaagd, maar toch) en als toetje hadden we heerlijke marshmallows. Het was inmiddels ook al donker geworden, maar wederom een prachtige sterrenhemel dus helemaal niks te klagen. We stinken volledig naar barbecue, maar dat geeft niks en we zijn zeker van plan nog vaker de braai te gebruiken!
De volgende ochtend stond de wekker vroeg, want we hadden een halve reisdag gepland staan! Omdat we maar 1 nacht verblijven in Aus wilden we daar op tijd zijn om nog wat te kunnen doen daar. De dag ervoor waren er op onze camping twee kampeerreizen aangekomen, een grote groep Duitsers die op stretchers gingen slapen (en dus bij zonsopgang daar alweer naast stonden) en een groep in tenten. Drukte van jewelste in het badhok dus! Snel ontbijtje in het ochtendzonnetje, tent opruimen en even omkleden voor vertrek. Ik stond bij het badhok op Dennis te wachten toen ik een stel op leeftijd een hele ontbijttafel vol zag laden, lekker in het zonnetje. Ze verdwenen daarna allebei maar de andere kant van hun campertje, waarna een gigantische baviaan z'n kans schoon zag en het halve ontbijttafeltje leegroofde. De buren van het stel deden nog een poging de aap tegen te houden, maar helaas, hij was al met z'n vriendjes naar verderop verdwenen om van het ontbijt te smikkelen. Ach, er hangen ook maar elke 10 meter borden dat je op moet passen met eten in het zicht..
Drie uurtjes rijden verder, half gravel, half asfalt, kwamen we aan in Klein Aus Vista, Desert Horse Inn. Een super mooie lodge in Wild West thema (er leeft hier een grote kudde wilde woestijnpaarden, vandaar) en een bijbehorende ruime Campsite. Op de Campsite kwamen we erachter dat onze plek een boom bevatte, met daarin een gigantisch weavers nest, waar eieren in zaten. Dat is de uitgelezen plek voor Yellow Cape Cobra's om te zoeken naar voedsel. Geen goeie plek voor ons dus om onder te zitten of staan. De auto geparkeerd en meteen drie nieuwe nieuwsgierige paardenvriendjes gemaakt. Ze waren erg benieuwd of wij wat te smikkelen mee hadden, maar dat hebben we ze uiteraard maar niet gegeven. Wel even mee geknuffeld, want eens een paardenmeisje, altijd een paardenmeisje. We hadden besloten te gaan hiken vandaag, en omdat we relatief vroeg aangekomen waren was dat zeker nog mogelijk. We kozen de Schutztruppe trail, van ongeveer 11km, langs een uitkijkpunt en gemiddeld technisch, volgens het boekje. Na de lunch gingen we, gewapend met petten, drinkrugzakken en in sportkleding, op pad. Echt een prachtige route, heerlijk in de natuur, geen andere mensen om ons heen (en helaas ook weinig dieren, terwijl er heel veel schijnen te leven!) en lekker even wandelen, vinden we allebei leuk. Na ongeveer 3 uur (met een pauze voor eten, nieuwe zonnebrand en wat fotostops) kwamen we met bijna 12km op de teller terug. Lekker rondje!! De paarden waren inmiddels weer van de camping verdwenen, en voor ons was het tijd voor een douche, koud colaatje en een uurtje bij het zwembad voor het diner zou plaatsvinden.  We aten in de grote lodge, met fantastisch uitzicht op de zonsondergang. Het eten was heel erg lekker! Ze houden hier trouwens niet van vegetariers. Er zijn bijna nooit vegetarische opties en als je een reservering maakt voor het eten vragen ze bijna altijd gelijk: no vegetarian right? Komt denk ik vooral omdat ze anders ook niet weten wat ze met al dat vlees moeten. Bijna alles wordt vers geschoten en als dat niet gegeten wordt, ontstaat er natuurlijk een over populatie van bepaalde dieren. Dat ze hier nergens in hokken zitten maakt het voor mij makkelijker het te eten in ieder geval! Wederom kudu voor het diner dus! Daarna terug naar de camping (met de auto want het was al donker en er leven hier iets teveel dieren (hyenas, jakhalzen, slangen..) om nog 1,5km te wandelen), tijd om de tent weer uit te klappen! Ik had gelezen dat je 's nachts de jakhalzen kon horen roepen, maar volgens mij sliepen we veel te snel om daarop te letten. Het einde van blog drie alweer! Helaas weer met een beetje vertraging, want we hebben hier weinig tot geen bereik op en aan de gravel wegen.
Liefs,
Elana en  Dennis